Zakażenia pneumokokowe wywoływane są przez bakterię zwaną pneumokokiem. Nawet 60% dzieci uczęszczających do żłobka lub przedszkola może mieć bakterie w nosie lub gardle nie mając objawów, ale narażając inne osoby na zakażenie. Zjawisko to nazywamy nosicielstwem.
Pneumokoki najczęściej wywołują choroby dróg oddechowych: zapalenie gardła, zatok, oskrzeli, płuc, ucha środkowego – które może powodować głuchotę. Bakterie mogą dostać się do krwi i wywołać zapalenie opon mózgowo – rdzeniowych lub sepsę. Zakażenia pneumokokowe mogą występować we wszystkich grupach wiekowych. Coraz częściej pneumokoki stają się odporne na antybiotyki.
Szczepionki stosowane są u dzieci od 6 tygodnia życia, młodzieży i dorosłych. Szczególnie polecane są osobom z przewlekłymi chorobami układu oddechowego, układu krążenia, cukrzycą, zaburzeniami odporności oraz dorosłym po 50 roku życia.
Po podaniu szczepionki mogą wystąpić łagodne przemijające odczyny poszczepienne: zaczerwienienie, obrzęk, ból w miejscu wstrzyknięcia, gorączka, rozdrażnienie, wymioty, biegunka, wysypka.